Dane biograficzne:
Urodził się 12.06.1959 r. w Dźwierzutach, woj. warmińsko-mazurskie, gdzie ukończył szkołę podstawową. W latach 1974-1979 uczył się w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Lidzbarku Warmińskim. W 1979 r. brał udział w Olimpiadzie Wiedzy i Umiejętności Rolniczych, gdzie w finale centralnym zajął pierwsze miejsce. W latach 1979-1984 studiował na Wydziale Rolniczym Akademii Rolniczo-Technicznej w Olsztynie. Stopień magistra inżyniera rolnictwa uzyskał w 1984 r. Bezpośrednio po studiach został zatrudniony jako asystent stażysta w Katedrze Gleboznawstwa ART w Olsztynie. Pracę doktorską obronił w Instytucie Melioracji i Użytków Zielonych w Falentach (1990), a stopień doktora habilitowanego z dyscypliny Ochrona i Kształtowanie Środowiska uzyskał w 2002 r., także w IMUZ w Falentach. Tytuł profesora nauk rolniczych uzyskał w 2009 r. W okresie 1.01.2005-30.12.2014 był kierownikiem Katedry Gleboznawstwa i Ochrony Gleb na Wydziale Kształtowania Środowiska i Rolnictwa UWM w Olsztynie. Od 2013 roku zajmuje stanowisko profesora zwyczajnego w Katedrze Gleboznawstwa i Rekultywacji Gruntów.
Działalność naukowa:
Główne kierunki działalności naukowej:
- Geneza i właściwości gleb mineralno-organicznych;
- Charakterystyka i waloryzacja mokradeł Polski północno-wschodniej;
- Ochrona przyrody i krajobrazu obszarów wiejskich;
- Wpływ środków użyźniających na właściwości gleb;
- Przemiany materii organicznej w glebach.
W latach 1995-1998 był koordynatorem projektu TEMPUS (Trans-European Cooperation Scheme for Higher Education) na Wydziale Rolniczym ART w Olsztynie. W ramach tego programu odbył kilka dłuższych staży zagranicznych: Uniwersytet Rolniczy w Wageningen (Holandia), Uniwersytet w Utrechcie (Holandia), Katolicki Uniwersytet w Louvain (Belgia), Politechnika w Lyngby (Dania). Wyniki swoich badań referował na konferencjach za granicą (m.in. Wiedeń, Getynga, Tullamore, Bratysława, Tomsk, Niżny Nowogród, Gorgan). Był kierownikiem 3 zakończonych grantów promotorskich. Był kierownikiem projektu badawczego MNiSW pt. „Środowiskowe skutki zmian właściwości materii organicznej gleb pobagiennych”. Uczestniczył w kilku projektach finansowanych ze środków zagranicznych, m.in. w ramach Programu Ramowego Unii Europejskiej („Rozwiązania na rzecz bezpiecznego stosowania ścieków i osadów ściekowych w celu osiągnięcia wysokiej efektywności produkcji biomasy na plantacjach szybko rosnących roślin energetycznych” – akronim: BIOPROS; „The relationships between mire vegetation and peat properties in Mukhrino Field Station, Russia” – akronim: Peat – AcroCato). Był recenzentem w 7 przewodach habilitacyjnych i 19 doktorskich, a także wykonał recenzję wydawniczą 5 rozpraw habilitacyjnych i ok. 80 prac naukowych. Recenzował także projekty badawcze dla Narodowego Centrum Nauki oraz dla Fundacji na rzecz Nauki Polskiej.
Jest autorem dwóch monografii naukowych:
Łachacz A. 2001. Geneza i właściwości płytkich gleb organogenicznych na sandrze mazursko-kurpiowskim. Rozprawy i Monografie UWM w Olsztynie, 49: 1-119.
Koprowski J., Łachacz A. 2012. Przekształcenia środowiska Pojezierza Dobrzyńskiego. Wykorzystanie w badaniach dawnych planów i map. Wydawnictwo Mantis, Olsztyn, ss. 199. [ISBN 978-83-62860-10-4]
oraz redaktorem trzech monografii naukowych:
Łachacz A. (red.) 2009. Wetlands – their functions and protection. Department of Land Reclamation and Environmental Management, University of Warmia and Mazury in Olsztyn, pp. 204. [ISBN 978-83-929462-8-1]
Łachacz A. (red.) 2012. Wybrane problemy ochrony mokradeł. Współczesne Problemy Kształtowania i Ochrony Środowiska 3p, Olsztyn, ss. 147. [ISBN 978-83-933953-9-2]
Łachacz A. (red.) 2012. Polski Komitet Narodowy Międzynarodowego Stowarzyszenia Torfowego – historia, działalność, osiągnięcia. Wydawnictwo Uniwersytetu Warmińsko-Mazurskiego w Olsztynie, Olsztyn, ss. 180. [ISBN 978-83-7299-758-6]
Działalność dydaktyczna i kształcenie kadr:
Wypromował 25 inżynierów, 52 magistrów, 5 doktorów, obecnie sprawuje opiekę naukową nad jednym doktorantem. Jest współautorem skryptu pt. „Sposoby poprawy urodzajności gleb w gospodarstwach ekologicznych” (2013) i 3 zeszytów edukacyjnych: „Podstawy geologii i geomorfologii” (2005), „Właściwości gleb” (2007), „Morfologia, systematyka, kartografia gleb” (2007, 2010). Opracował materiały dydaktyczne do kształcenia na odległość z przedmiotu „Kształtowanie Środowiska” na kierunku Rolnictwo w ramach Powszechnego Uniwersytetu Wirtualnego (2006). Jest też współautorem materiałów dydaktycznych do realizacji przedmiotu „Kształtowanie Środowiska”, opracowanych dla studiów e-Rolnictwo w SGGW w Warszawie. W ramach tego projektu przygotował także scenariusze 3 filmów dydaktycznych.
Działalność organizacyjna:
W latach 2003-2006 pełnił funkcję wydziałowego koordynatora ds. Programu „Socrates-Erasmus”, w ramach którego wygłosił cykl wykładów na Uniwersytecie w Getyndze (2006). W latach 2003-2011 pełnił funkcję przewodniczącego Polskiego Komitetu Narodowego Międzynarodowego Stowarzyszenia Torfowego (PKN MST), a od 2011 r. jest jego wiceprzewodniczącym. W latach 2011-2015 był zastępcą przewodniczącego Oddziału Olsztyńskiego Polskiego Towarzystwa Gleboznawczego, a od 2015 jest przewodniczącym Oddziału Olsztyńskiego PTG. Od 2008 r. jest członkiem zarządu Oddziału w Olsztynie Polskiego Towarzystwa Inżynierii Ekologicznej. Jest także członkiem (od 1994 r.) Normalizacyjnej Komisji Problemowej ds. „Ogólnych i fizyki gleb” Polskiego Komitetu Normalizacyjnego (PKN). Od 2003 r. jest członkiem Wojewódzkiej Rady Ochrony Przyrody w Olsztynie. Był członkiem kilkudziesięciu komisji do spraw przewodów doktorskich i habilitacyjnych.
Inne osiągnięcia:
Już w Technikum Rolniczo-Łąkarskim w Lidzbarku Warmińskim zainteresował się turystyką i krajoznawstwem. Duża w tym zasługa wychowawczyni klasy – Pani Eugenii Zapisek, która co roku organizowała wielodniowe wycieczki autokarowe po kraju. Od 1981 r. należy do Polskiego Towarzystwa Turystyczno-Krajoznawczego, w okresie 1985-1990 był prezesem Oddziału Akademickiego PTTK w Olsztynie, a także członkiem Zarządu Wojewódzkiego PTTK w Olsztynie. W roku 1985 uzyskał uprawnienia przewodnika terenowego po Warmii i Mazurach i przez kilka lat (do 1994 r.) oprowadzał turystów po regionie. Jest instruktorem krajoznawstwa PTTK (od 1994 r.) oraz przodownikiem turystyki pieszej i górskiej (od 1983 r.).
Hobby:
Turystyka, krajoznawstwo, podróże, fotografia, etnobotanika i ziołolecznictwo, praca w ogródku.